Spotkanie: 17 listopada 2018 r.

Godzina 16:00 - 17:00 

Wydawnictwo Agora

Zapraszamy na promocję książki Michała Ogórka -  Jak w ostatnim stuleciu czciliśmy Przywódców"

Micha Ogorek

Na plecki:

Sto lat niepodległości obchodzone jest tak totalnie, że nawet stolarz uznany może być za coś rocznicowego. Książka Michała Ogórka to doskonała odtrutka na historię zmienianą w bajkopisarstwo i kult jednostek. 

Ogórek pieczołowicie odtwarza obraz Polski, jaki w poszczególnych okresach niepodległości rysowano. Za każdym razem była to Polska jej zbawców i „zbawców”: Piłsudskiego, Śmigłego-Rydza, Bieruta, Gomułki, Gierka, Jaruzelskiego, Wałęsy, Lecha i Jarosława Kaczyńskiego. Im wyżej każdy z nich bywał wyniesiony, tym boleśniejszy zazwyczaj był jego upadek. 
Rozmiary kultu przywódców powodowały, że ludzie płakali ze wzruszenia, a potem z zawodu i wściekłości. Ale przy tej książce popłakać się można tylko ze śmiechu. 

Ogorek okladka plaska

Po ludziach, których uważało się (trzeba było uważać, musiało się uważać) za wielkich, zostawiają ślady nie tylko oni sami, ale i ci mniejsi, grzejący się w ich cieple, które to ciepło sami ci grzejący podnosili do temperatur tak wysokich, że stawało się to i straszne, i śmieszne. Książka Michała Ogórka rodzi podejrzenie, że historia (a może różnego poziomu historycy) działa celowo: tym celem tutaj okazuje się nasze dobre samopoczucie, którego warunkiem jest poczucie humoru. Aż dziwne (i niezwykle zabawne), że to było naprawdę. A było.

Prof. Jerzy Bralczyk

Portretem zbiorowym 9 osób, od Naczelnika z 1918 r. po Prezesa z 2018 r., Michał Ogórek rekapituluje 100-lecie  Niepodległości. Jest to rekapitulacja raczej gorzko-ironiczna niż po prostu prześmiewcza, ale szczegółów - zarówno uciesznych, jak i wprawiających w zakłopotanie - jest w niej mnogość, co powoduje, że „Sto lat!” jest bardzo przydatnym suplementem zarówno do akademickich syntez, jak i szkolnych bryków. A także odtrutką na naszą nieprzemijającą skłonność do tromtadracji. 

Andrzej Paczkowski

Skrzydełko prawo:

Michał Ogórek. Mówi o sobie, że jest rówieśnikiem warszawskiego Pałacu Kultury i Nauki. Zaczął pisać oczywiście przez przypadek. W 1989 r. przyszedł do "Gazety Wyborczej" i pracuje w niej do dziś jako felietonista, poza tym satyryk, dziennikarz, krytyk filmowy. Autor takich książek jak m.in. Przewodnik po Polsce, Najlepszy Ogórek, czyli kalendarz na każdy rok, Polska Ogórkowa, współautor książek Kiełbasa i sznurek, Na drugie Stanisław. Nowa księga imion.

Skrzydełko lewe:

Nie mógł zostać prawdziwym przywódcą w Polsce ktoś, kto nie odzyskał dla niej niepodległości. Nic mniej nikogo nie zadowalało. Nawet jeśli wydawało się, że niepodległość już jest, przywódca i tak czuł się zobowiązany do jej dalszego odzyskiwania.

W rezultacie Polska wychodziła na tym o tyle nie najgorzej, że o wiele częściej odzyskiwała niepodległość, niż ją traciła.

 



Bądź na bieżąco - zapisz się do newslettera!

Włącz swój javascript, aby przesłać ten formularz